21 Mart 2017 Salı

Mavi ' Ağaç

Ahşap evlerin camlarına şiirler düzüyorum.
Geleceğimize yazılmış bu kalem çoktan.
Geldiğime,
Doğduğuma
Öleceğime.


Dur inanma'
Elbette ölmeyeceğim.
Elbette öleceksin'
İki yaş akacak sakal aralarıma'
İki elimle sileceğim.

Şimdi sen''

Bırakıyorsun gülleri'
Yağmur çatıdan içeri girmiyor..
Oysa hazır akıtacak yerlerin altında,kovalar.

Fare kapanı üzerine yazılmış bu şiir'
Birikmiş kumbaramı kırıp'
Birikmiş mektupları açıp'
Ve birikmiş birikintileri örtüp düşüyorum.

Gece'yüzüme düşmüyor.

Sen hangi güzelliğinle vuruyorsun bu şehri'
Hangi yanım acıyor'
Hangi elim'eline hasret kanıyor bilmiyorum.

Bakma'
Sakın gülme'
Dişlerini gösterme ikiye böldüğüm göğsüme'

Yaprak zaten soğuk'
Kış zaten kara'
Yol zaten ölüm'
Kendini,benimle bırakma.

Altı sıra'
Altı ayet'
Altı kadın'
Altı şeriat'

Ölüyorum'

Anlamayacaksın'
Kimse kulağına sokulup anlatmayacak'
Sıcaklığımı konuşmayacak kimse'
Kaybolduğumda açılacak defterim'
Sen çoktan ölmüş olacaksın'

Ölme'

Ölüyorum'
Öleceksin'
Ölme'

Ben düzlüğü olmayan bir yolum'
Sen yolumun'
Sen'
Yolumun'
En soluksuz hatırasısın.

Deniz açılsa manzarama'
Manzaramı boyayamazsın'

Öp rüzgarı kemiklerimden'
Öp sakallarımı'

Doğduğun günü'
Öp resimlerinden'

Beni uyut'
Kendini unutma.








Hiç yorum yok:

Yorum Gönder