Ellerine sığdırdığın bir hayat gibi,
Kuşların konduğu dala yuva yapması.
Sessizce bağıran ışıkların,son boğuşması.
Kendine sahip çık.
Şiirler oku,
Şiirler yaz,
Şiirler içinde seviş ayaklarından,beline kadar.
Yeşile basmış gibi birileri,beni demirlerden uzak tut.
Senin boyandığın renkleri,sür üzerime.
Ve 'en sevdiğin notalar' çalsın kirpiklerimden.
Can deneni,canana çarp.
Cananımı,canımdan çıkar.
Sev onları,
En çok ben gibi.
En çok beni.
Sev beni.
İki göze,gözün değse,
Çocuk işçiler vazgeçmez bağırmaktan.
Bu binalar elbet yıkılır,
Ayak seslerini,elbet yakınımda duyarım.
Sahi tanıyor musun beni?
Adıma kaç kalem düşürürsün.
Hiç öptün mü beni?
Sahi seni öpebilir miyim?
Buradan başlatırsan satır dolusu bir yangını.
İstanbul zaferlerini bizimle paylaşır.
Su kurumaz,
Susuz kalmaz çiçek yüzün.
Sahi duyuyor musun beni?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder