Anne dedi içimde büyüyen bahçeler,
Sen gözlerini,gökyüzüne koyup,
Portakal çiçekleri yetiştirdin.
İki duvar arasına sıkıştım.
Kan akacak olsa,yüzünü çevirirdim.
Yüzüne dokundum daha önce'
Yüzünün,
Sorguya dahil olmamış bir aydınlığı var.
Seni sebepsiz cennetler doğurabilir.
İçimde,canını ıslatan ne varsa yaralarım.
Ettiğim duaları duyuyorsun.
Gör beni,
Farklı yollardan başlasak dahi,
Küçük süre zarflarına bölünür çarpışmamız.
Ve inkar edilemez bir şarkıyı,birlikte söyleriz.
Çocuklar,peygamberi tanır.
Biz duayı,
Allah bizi.
Duy beni'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder